Το ήρεμο " κίνημα" της τέχνης του χειροποίητου.

Καλημέρα σας και καλό Σαββατοκύριακο.

  Η ανάρτηση σήμερα είναι αρκετά διαφορετική. Δεν έχει προτάσεις για κέντημα, φωτογραφίες... Πρωταγωνιστεί ο λόγος για μια φορά και όχι η εικόνα.... 
    Εδώ και πολύ καιρό σκεφτόμουν να γράψω για όλα αυτά, τα οποία βλέπω στο διαδικτυακό μου μικρόκοσμο να εξελίσσονται με ταχύτατους ρυθμούς. Και αναφέρομαι σε όλα αυτά τα ιστολόγια, τα οποία ως κύρια θεματολογία έχουν την τέχνη του χειροποίητου αντικειμένου και τη δημιουργία του. 
   Αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω και πάμε μια δεκαετία πριν θα δούμε, ότι τίποτε απολύτως δεν προμήνυε όλα αυτά. Οι ενασχολήσεις των γυναικών ήταν πολύ διαφορετικές και οι προτεραιότητες αφορούσαν περισσότερο στο "ευ ζην" μέσω του καταναλωτισμού.

   Κι όμως αργά και σταθερά η παγκόσμια τάση για το χειροποίητο ήρθε και στη χώρα μας και"σάρωσε" κυριολεκτικά. Όμως εκείνο, που αξίζει να σημειώσουμε είναι, ότι η ευχάριστη ενασχόληση με κάποια χειροποίητη τέχνη ενδυναμώθηκε και έγινε σε ορισμένες περιπτώσεις προτεραιότητα για αρκετές από εμάς.  Η δημιουργία των ιστολογίων έπαιξε το ρόλο της. Σιγά σιγά και όχι βιαστικά η γειτονιά των γυναικών, που ασχολούνταν με το "άθλημα", άρχισε να παίρνει ζωή και δειλά δειλά κάθε μια παρουσίαζε τα έργα της. 

     Και χρησιμοποιώ εσκεμμένα τη λέξη δειλά, γιατί από την προσωπική μου εμπειρία σας εκμυστηρεύομαι, ότι με κοιτούσαν στραβά και με σχολίαζαν μερικές φορές απροκάλυπτα για το γεγονός, ότι ασχολούμαι με το κέντημα. Ίσως η εμπειρία η δικιά μου να μην είναι αντιπροσωπευτική, ίσως όμως και να θυμίζει αντίστοιχες εμπειρίες και σε εσάς. Ένα είναι σίγουρο: η τεχνολογία απελευθέρωσε και ανέδειξε το χειροποίητο. Και όσο κι αν αυτό φαίνεται οξύμωρο είναι  πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα, που μπορείτε να διαπιστώσετε και εσείς περιδιαβαίνοντας στα ιστολόγια των Ελληνίδων δημιουργών. 
    Και να που άρχισε να εξαπλώνεται το ήρεμο κίνημα του χειροποίητου και να απενοχοποιείται από όλους, όσοι το έβλεπαν ως ένα χόμπυ ώριμων, μοναχικών γυναικών.

    Αν κάποιος, όμως, ασχοληθεί με λογοτεχνικά κείμενα και κάνει μια ιστορική αναδρομή θα βρει αναφορές ακόμη και στα έργα του Ομήρου σχετικά με τις τέχνες, που ασχολούνταν οι γυναίκες. Και πληθώρα στοιχείων μπορεί να προκύψουν μέσα από δεύτερες αναγνώσεις κλασικών λογοτεχνικών κειμένων. Η ενασχόληση μάλιστα με την τέχνη του χειροποίητου θεωρούνταν προνόμιο των υψηλών τάξεων και σήμερα αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από  τα μουσειακά εκθέματα ανα την υφήλιο.
   Θέλω, όμως, να δώσω και μια διαφορετική οπτική του θέματος μέσα από την παγκόσμια τάση. Πολλές από εμάς επισκέπτονται τακτικά το Pinterest  στο youtube και  σε άλλες σελίδες διαμοιρασμού εικόνων. Εκεί λοιπόν και χωρίς να χρειαστεί να πω περισσότερα, βλέπετε χιλιάδες εικόνες που αποδεικνύουν, ότι οι γυναίκες δημιουργούν, μοιράζονται ιδέες και δεν διστάζουν να παρουσιάζουν βίντεο για να διδάξουν την τέχνη τους. 

   Απίστευτο υλικό υπάρχει στο διαδίκτυο και συνεχώς "ανεβαίνει". Δεν κάνω περισσότερες αναφορές, για να μην σας κουράσω. 
   Εδώ και τρία χρόνια με γεωμετρική πρόοδο δημιουργούνται ιστολόγια με κάθε λογής θεματολογία και πολλές φορές με ξαφνιάζουν ευχάριστα με τις προτάσεις. Όλο αυτό το διάστημα που έχω το ιστολόγιο και έρχομαι σε επαφή με φίλες από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό αισθάνομαι, ότι υπάρχει μια δυναμική, που πρέπει να αξιοποιηθεί με σωστό τρόπο για να δώσει εργασία και έσοδα σε γυναίκες άνεργες. Πέρα από την αναμφισβήτητη ευχαρίστηση και ικανοποίηση, που νιώθει κάποια όταν βλέπει να υλοποιείται η δημιουργία της, υπάρχουν αρκετά σημεία άξια αναφοράς. Η καλλιτεχνική πλευρά,  η συνέχιση παραδοσιακών τεχνών, ο εκσυγχρονισμός των υλικών,  οι λαογραφικές αναφορές, η χρηστικότητα των ίδιων των αντικειμένων. 

  Οι τάσεις είναι πολλές και αρκετά διαφορετικές. Το διαδίκτυο παίζει το ρόλο του καθώς και οικονομική κρίση. Δεν ήθελα να θέσω αυτή την παράμετρο, γιατί απλά, ενώ μας έχει κάνει πολύ κακό όλο αυτό, που ζούμε καθημερινά και σε πολλές περιπτώσεις οδηγεί σε απόγνωση πολλούς από εμάς,  η αρνητική οπτική έδωσε μια ώθηση σε όλες αυτές τις προσπάθειες. Παράδοξο αλλά αληθινό, η θετική επίδραση της κρίσης στην δυναμική επαναφορά του χειροποίητου.
    Αρχικά με ξάφνιασε ευχάριστα η νέα τάση, η οποία παρουσιάστηκε στην Αθήνα.  Αναφέρομαι στις συναντήσεις των γυναικών σε καφέ και άλλα μέρη για να κάνουν τα έργα τους και να μιλήσουν, να ξεσκάσουν από την καθημερινότητα και τα έντονα προβλήματα, να ανταλλάξουν ιδέες. Και αυτές οι ομάδες δεν διστάζουν να προσφέρουν εθελοντικά και να βοηθήσουν  ιδρύματα και ανθρώπους, που σήμερα έχουν ανάγκη.
    Βλέπω με χαρά, ότι γίνεται μια αντίστοιχη προσπάθεια και σε άλλες πόλεις ενώ δεν πρέπει να παραλείψω το γεγονός, ότι υπάρχουν στα περισσότερα μέρη της χώρας μας εργαστήρια εκμάθησης διάφορων τεχνών. Ακόμη και οι εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας ασχολήθηκαν με το θέμα και έκαναν αφιερώματα στο βελονάκι, το κέντημα κλπ, τα οποία έγιναν ανάρπαστα. Πολλά περιοδικά συμπεριέλαβαν στήλες αντίστοιχες, ενώ άλλα ξεκίνησαν με αποκλειστική θεματολογία το χειροποίητο σε κάθε μορφή του. 
   Και εδώ αναρωτιέμαι τι συμβαίνει.  Γιατί σίγουρα κάτι κινείται, ήρεμα αλλά σταθερά και ανοδικά. Μια σειρά από επαγγέλματα αναβιώνουν, ενώ υπάρχει η δυνατότητα χρηματοδότησης μέσα από  διάφορους φορείς. Η  σωστή αντιμετώπιση όλων αυτών των δεδομένων θεωρώ, ότι είναι το μυστικό της συνέχισης του "κινήματος". Θα πρέπει να το διαχειριστούμε με σοβαρότητα και να αφήσουμε το χρόνο να βοηθήσει στην εξέλιξή του. Άλλωστε το πρώτο βήμα απενοχοποίησης έγινε....

Καλημέρα σας!!!