Κέντημα Ασίζης

   Ασίζη, το σπίτι της ειρήνης και της προσευχής μπορεί δικαίως να θεωρηθεί η πόλη της εργασίας. Πολλές γυναικείες ψυχές κατέφευγαν στο μοναστήρι της Αγίας Κλάρας στην Ασίζη γαι ηρεμία και περισυλλογή. Κάθε ένα από τα μοναστήρια φρόντιζε να φυλάσσει τα ιερά κειμήλια μέσα σε λινά κεντημένα τραπεζομάντιλα, που φαίνονται σαν παραμυθένια.

   Οι θρυλικές μοναχές πίσω από ψηλούς τοίχους στα εργαστήρια κεντούσαν τα αέρινα λινά υφάσματα. Τραπεζομάντηλα, μαξιλάρια, ιερά αντικείμενα έπαιρναν μορφή και τα σχέδια ήταν εμπνευσμένα από τα έργα τέχνης. 

      Αργότερα η τέχνική κεντήματος Ασίζης ξέφυγε από τα  στενά όρια των μοναστηριών και μπήκε στα σπίτια των απλών γυναικών. Οι ευγενείς κυρίες, σύζυγοι πατρικίων άρχισαν να την αντιγράφουν. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αρκετούς αιώνες ατόνησε αυτή η μορφή χειροτεχνίας και επανήλθε με ιδιαίτερη επιτυχία στις αρχές του εικοστού αιώνα.

Χαρακτηριστικά στοιχεία

•     Το κέντημα Ασίζης γίνεται πάνω σε λινό ύφασμα εκρού, με το στημόνι και το υφάδι να έχουν το ίδιο πάχος.
• Η βελονιά ασίζης θεωρείται μέτριας δυσκολίας και γίνεται σε δύο στάδια. Πρώτα το περίγραμμα και στη συνέχεια το γέμισμα. Αρχικά κεντιέται γαζί και αφού γίνει όλο το σχέδιο ξαναγυρίζει πίσω και συμπληρώνει το γαζί.
•  Για να διατηρηθεί η κανονικότητα προσπαθούμε να το έχουμε χωρίσει σε τρία σημεία και ελέγχουμε αν είναι σωστο το σχέδιο.
•  Το χρώμα που χρησιμοποιείται γαι τα περιγράμματα είναι το μαύρο ενώ το γέμισμα γίνεται με λαμπερό κόκκινο, καφέ, πράσινο και μπλέ.  

     Αυτά είναι τα κυριότερα σημεία για την πολύτιμη βελονιά Ασίζης. Θεωρώ, ότι τα κεντήματα αυτά είναι έργα τέχνης και πρέπει η τεχνική τους να διατηρηθεί και να εξελιχθεί. Αν κάποια αποφασίσει να κεντήσει ένα σχέδιο, θεωρώ, ότι χρησιμοποιώντας τη φαντασία μπορεί με ένα άλλο ύφασμα και γιατί όχι άλλα χρώματα να δημιουργήσει κάτι εντελώς καινούριο.   

     Οι φωτογραφίες που ακολουθούν καθώς και τα περισσότερα στοιχεία που γράφω, είναι από την ιστοσελίδα


 http://www.accademiapuntoassisi.com/punto_assisi.htm