ΣΤΑΥΡΟΒΕΛΟΝΙΑ-CROSS STITCH-NASIA

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Μια ανάσα μέσα στο χειμωνιάτικο σκηνικό.


Σας χαιρετώ όπου κι αν είστε ό,τι κι αν κάνετε. 

     Σήμερα έχω μια ολίγον διαφοροποιημένη από τις συνηθισμένες, ανάρτηση γιατί απλά έκανα ένα μικρό αλλά ζωτικής σημασίας διάλειμμα από την καθημερινότητα. 
    Όταν με ενημέρωσε το έτερον ήμισυ για ένα ταξίδι στη Βιέννη δεν τον πίστεψα. Βλέπετε οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες, όμως η θέλησή του  τις προσπέρασε και βρέθηκα σε ένα αεροπλάνο πριν από τρεις εβδομάδες περίπου μαζί με μια αναπάντεχα ωραία παρέα συναδέλφων του να ταξιδεύω με προορισμό την ομολογουμένως, γοητευτική και πανέμορφη Βιέννη. Δεν είχα την τύχη να ξαναπάω και ήμουν γεμάτη όρεξη για περπάτημα και εξερεύνηση. 
   έτσι τα πρωινά αποχωριζόμουν την φασαριόζα παρέα τους και ξεκινούσα την μοναχική πειήγηση που πρέπει να πω ότι δεν με "χαλούσε" καθόλου. Περπάτησα πολύ..... μάλλον έχασα και 2-3 κιλά.  Ένιωσα ελεύθερη να δω να μυρίσω να αφουγκραστώ την καθημερινότητα μιας ευρωπαϊκής πόλης, η οποία ψηφίστηκε ως η καλύτερη πόλη σε όλο τον κόσμο. Και  μόνο το γεγονός, ότι μπορούσα να ανέβω στο Μετρό, στον Ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και στα λεωφορεία με ένα εισιτήριο με έκανε να θέλω να πάω παντού.
   Δεν θα σας γράψω για τη Βιέννη των Μουσείων και της Όπερας. Νομίζω ότι άλλοι είναι  πιο αρμόδιοι και πιο ενημερωμένοι από εμένα. Η οργάνωση τους και η ομορφιά όλων αυτών των κτηρίων, η πολιτιστική δραστηριότητα και η ζωντάνια του ιστορικού κέντρου με γοήτευσαν. 
   Και ξεκίνησα να περιηγηθώ στην εκκλησία του Αγίου Στεφάνου, την πιο γνωστή και πιο προβεβλημένη στους τουριστικούς οδηγούς. Και τι βλέπω... Αν είναι δυνατόν λέω στο εαυτό μου!!! Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγω από τις αγάπες μου.... 
Όπως βλέπετε και στη φωτογραφία παρακάτω υπήρχε ένα τεράστιο έργο της Σλοβένας  Eva Petric  "Collective Hearts", η οποία ειδικεύεται σε multimedia εγκαταστάσεις. Και ναι καλά βλέπετε, η εγκατάσταση αφορούσε σε .... πλεκτά σεμεδάκια. Χίλια παλιά πλεκτά έργα συγκεντρώθηκαν από την καλλιτέχνιδα, η οποία έκανε ένα κολάζ και το φωτογράφισε με αυτό τον τρόπο. Το έργο επιμελήθηκε ο prof. Joachim Lothar Gartner. 
   Και είναι συγκινητικό το γεγονός ότι τα πλεκτά έχουν γίνει από μια Σλοβένα, η οποία μεγάλωσε 5 παιδιά πλέκοντας. Η καλλιτέχνιδα έγραφε χαρακτηριστικά: εκθέτω τη σχέση, τη συνέχεια των γενεών με αυτό το έργο που είναι ένα κομμάτι του ανθρώπου μέσα στις ψυχές και στα σώματα, όχι μόνο ως βιολογικό αλλά και ως πνευματικό φαινόμενο". Τα σχόλια δικά σας.




Επόμενη στάση: Ρήγας Βελεστινλής. Δεν γράφω πόσο επίκαιρα είναι τα λόγια του, πόσο περήφανη αισθάνομαι για το έργο του και για το γεγονός, ότι τον τιμούν στο εξωτερικό.
     Η ελληνική κοινότητα από  ό,τι ενημερώθηκα είναι ιδιαίτερα εύρωστη και βοηθά τους Έλληνες που αποφασίζουν να βρούνε εκεί εργασία. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η εκκλησία είναι σημείο συνάντησης και στηρίζει με κάθε τρόπο τους ξενιτεμένους μας.

Και προχωρώ στα καθ΄ημάς. Δεν είναι δυνατόν να μην βρω μαγαζιά που με ενδιαφέρουν, Και οι εικόνες που σας παρουσιάζω είναι από ένα ελληνικό, ναι καλά διαβάζετε, από ένα λοιπόν ελληνικό κατάστημα που βρίσκεται δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.

Και λεπτομέρειες από τη βιτρίνα....


 Δεν μπορώ να μην παρουσιάσω τις στρογγυλές βελόνες, με τις γυαλιστερές λεπτομέρειες..... Τα σχόλια δικά σας.

    Προχωρώ στο δεύτερο μέρος της ανάρτησης όπου θέλω να δείτε τα καταπληκτικά κοσμήματα με κέντημα και χρυσό ή ασήμι. Βέβαια, τα αδικώ με την φωτογράφιση που έκανα αλλά ήταν σκοτεινός ο χώρος. Η δημιουργός ονομάζεται  Maria Stransky και εδώ μπορείτε να δείτε περισσότερα.   


   Καταπληκτικά κομμάτια με ακόμη πιο καταπληκτικές τιμές.....
 Ιδιαίτερα κομψά και φινετσάτα τα τσαντάκια ολοκέντητα και προσεγμένα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια.

Και καλοκαιρινές προτάσεις,


 Καδράκια με φυτικά μοτίβα.























   Αναζητώντας κάποιες πληροφορίες για την τεχνική και τον τρόπο κατασκευής αυτών των αριστουργημάτων ξετρύπωσα ένα άλλο κατάστημα από όπου και αγόρασα ένα μικρό κομμάτι ύφασμα για να φτιάξω και εγώ κάτι. Εντυπωσιάστηκα από το πόσο λεπτοκαμωμένο ήταν το μεταξωτό τούλι.
    Οι ιδιοκτήτες του " Petit point Kovacec" ήταν ευγενέστατοι και έκαναν την παραχώρηση να μου πουλήσουν ύφασμα αν και κατά τα λεγόμενά τους δεν το συνηθίζουν, Με άφησαν να φωτογραφίσω το τελάρο με το κέντημα στην αρχική του μορφή για να σας το δείξω και με εντυπωσίασαν με τα έργα τους. Μπορείτε να δείτε πολλές φωτογραφίες  εδώ.
Έχουν από ό.τι μου είπαν συνεργασία με είκοσι οκτώ γυναίκες που κεντούν τσαντάκια καθρέπτες και άλλα. Δεν δίνουν τα σχέδιά τους γιατί είναι πολύ παλιά και αποτελούν στοιχεία της Βιεννέζικης παράδοσης στην τέχνη της ταπισερί.
Τελειώνω με μια φωτογραφία από το εστιατόριο όπου φάγαμε καταπληκτικό σνίτσελ και καταστρώναμε σχέδια για τις επόμενες εξορμήσεις. 

Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στη Βιέννη θα είναι αφιερωμένο στο Πάσχα και τη διακόσμηση. Φωτογράφισα αρκετά και ελπίζω να σας αρέσουν.

4 σχόλια:

  1. Τι καταπληκτική και ενδιαφέρουσα ανάρτηση !!!!
    Σ ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας αυτή την εμπειρία σου !!!
    Πάντα καλά να περνάς και καλή σου εβδομάδα !!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΥΣΑ ανάρτηση !!!!!!!!Να είσαι καλά και να κάνεις κι άλλα τόσο ωραία ταξίδια !!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι όμορφο και ενδιαφέρον ταξίδι μας έκανες.Τα κοσμήματα με άφησαν με ανοιχτό το στόμα.Εκείνο το μπλε ιδιαίτερα, τυχερούλα να πας και άλλα πολλά ταξίδια γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. У вас прекрасный блог и очень интересные сообщения! желаю удачи!

    ΑπάντησηΔιαγραφή