Η νεράιδα άλλαξε τα ραβδάκια με τα βελονάκια!!!!!!

    Σήμερα σας χαιρετώ με χαρούμενη διάθεση και μεγάλη όρεξη για παιχνιδοκαταστάσεις. Γιατί εκεί που λες, ότι ξέρεις έναν άνθρωπο και θεωρείς ότι δεν έχεις τίποτε άλλο να μάθεις για αυτόν, μερικές φορές  κάνεις μεγάλο λάθος....

    Και φυσικά η διαπίστωση αυτή είναι για μένα, αφού μέσα στην καθημερινότητα προσπερνώ με βιάση τα πάντα. Έλα όμως που κάποια στιγμή πάνω στο λεωφορείο χαιρετώντας τη φίλη από τα παλιά την Περσεφόνη, είπα τόσα που δεν θα έλεγα ούτε σε κάμποσες συναντήσεις.

     Ναι αυτή είναι η νεράιδα που θα σας παρουσιάσω με χαρά και περηφάνια και θα καταλάβετε γιατί. Μια ντελικάτη κυρία με ισχυρή προσωπικότητα η οποία άντεξε το το "τέρας" της απόλυσης και μετέτρεψε την απραξία σε δημιουργία. Χωρίς να έχει πιάσει στα χέρια της το βελονάκι καταπιάστηκε με
 το πλέξιμο και άρχισε τις δοκιμές όχι πάντα με ευστοχία αλλά με πείσμα που την οδήγησε τελικά σε επιτυχία. Η τεχνική της είναι γνωστή ως amigurumi.

   Δεν γράφω περισσότερα. Απλά σας παραθέτω αυτά που μου είπε κάποια στιγμή που μιλήσαμε αυτολεξεί:

   " Λοιπόν…ξεκίνησα το πλέξιμο πριν από ενάμιση χρόνο. Είχα ήδη απολυθεί από τη δουλειά και η εγκυμοσύνη σε συνδυασμό με το μεγάλωμα του μικρού με ανάγκασε να μείνω καιρό άπραγη. Είχε αρχίσει να μου σαλεύει η αλήθεια είναι…ώσπου έπεσα τυχαία πάνω σε ένα βιντεάκι που αφορούσε

 στο πλέξιμο. Δεν ήξερα εννοείται ούτε θηλιά να ρίχνω. Τη επόμενη αγόρασα βελονάκι και μαλλί . Νομίζω πως το πρώτο πράγμα που έφτιαξα ήταν μια καρδιά την οποία και έδειχνα παντού καμαρώνοντας σα γύφτικο σκεπάρνι. 

Το   να δημιουργείς κάτι από το μηδέν γεμίζει την ψυχή ευχαρίστηση. Το πρώτο ζωάκι ήταν ένα σαλιγκάρι. Το έδωσα στον μικρό. Αυτό που είδα στο πρόσωπό του ουσιαστικά ήταν το έναυσμα. Χρησιμοποιώ ακρυλικό πάντα επειδή έχει πιο μαλακή υφή, δε χάνει το σχήμα του στο πλύσιμο και δεν ερεθίζει το παιδικό δέρμα. Το γέμισμα είναι ειδικό για κούκλες και χρησιμοποιώ για ματάκια κουμπιά, τσόχα ή τα ράβω. Όταν δω ένα πατρόν ή όταν σχεδιάζω μόνη μου ένα πατρόν νιώθω τόσο ενθουσιασμό όσο και τα παιδάκια που περιμένουν δώρο … τόσο πολύ . 

   Τι μου αρέσει σε όλο αυτό τελικά? …μου αρέσει να δίνω χαρά…μου αρέσει η αίσθηση του να ξέρω πως ένα από τα κουκλάκια μου κρατά παρέα σε ένα παιδάκι…τα πλέκω με αγάπη και θέλω να πιστεύω πως με ένα μαγικό τρόπο αυτό περνά μέσα από τα κουκλάκια στα παιδιά…επειδή ποιο είναι το σημαντικότερο συστατικό για να μεγαλώσει ένα παιδί....αγάπη".

Και έτσι γέμισε με χρώματα το "σπιτάκι" μου, με παιχνιδιάρικες φατσούλες και με πολλή πολλή αγάπη. Απολαύστε τα και επισκεφτείτε τη σελίδα της  

 Περσεφόνης στο Facebook The Wool Project by P  για περισσότερο χρώμα και πρωτότυπες ιδέες.

Μη μου πείτε... Δεν είναι υπέροχα;;;;;

Το καλύτερο δώρο για ένα μικρό παιδί αλλά γιατί όχι και για "μεγάλα" παιδιά.

 Αυτά προς το παρόν. Τα λέμε......