ΣΤΑΥΡΟΒΕΛΟΝΙΑ-CROSS STITCH-NASIA

Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

Επιτέλους τα κατάφερα!!!!

Γεια σας αγαπημένη μου παρέα.
   Χαίρομαι που για ακόμη μια φορά επικοινωνώ μαζί σας και σας εύχομαι να είστε καλά. Ιδιαίτερες ευχές στις φίλες μου που τα παιδιά τους δίνουν Πανελλαδικές. Πέρασα από αυτό το "λούκι" και γνωρίζω πολύ καλά την αγωνία. Θετική σκέψη, ηρεμία και ψυχραιμία.....
   Εδώ και καιρό με είχε πιάσει μια καλλιτεχνική διάθεση μια "τρέλα" πάντα δημιουργική για να φτιάξω κάτι διαφορετικό, πάντα όμως με κεντημένες πινελιές. 
   Και όπως λέει και ο μεγάλος συγγραφέας Κοέλιο στον Αλχημιστή: «Όταν θέλεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το κατορθώσεις»  
   Κρατώντας λοιπόν στα χέρια μου τα καταπληκτικά κεριά της Άννας μου ήρθε η ιδέα. 
-Φτιάξε μου της είπα ένα σκέτο χωρίς ντεκουπάζ, χωρίς στολίδια. 
Με κοίταξε παραξενεμένη, αλλά δεν έφερε αντίρρηση γιατί με ξέρει. Έπειτα η Άννα είναι ένα πλάσμα τόσο αγνό, τόσο καλό τόσο φιλότιμο τόσο αγαπημένο που δεν υπήρχε περίπτωση να μου φέρει αντίρρηση.
    Θαύμασα τη δουλειά της την επιμονή της να κάνει έστω και αυτό το απλό κερί με τον καλύτερο τρόπο. Κι το χαρακτηριστικό του είναι και αυτό που το κάνει χρηστικό: είναι κουφωτό και με ένα ρεσώ έχεις τη δυνατότητα να το χρησιμοποιείς χωρίς να χαλάσει.
   Πέρασε καιρός και το κερί εκεί στη βιβλιοθήκη "περίμενε" αλλά εγώ γεμάτη υποχρεώσεις απλά σχεδίαζα και δεν υλοποιούσα. Ώσπου μια μέρα θύμωσα με τον εαυτό μου. Πρέπει να κάνω αυτό που σχεδίασα....
 Πήρα λοιπόν το υπόλοιπο από το λινό ύφασμα που έκανα το Βιβλίο των ευχών, μέτρησα την περίμετρο του κεριού και αποφάσισα να κάνω ένα λουλουδάτο σχέδιο. 

Βέβαια στην άκρη του μυαλού μου είχα ένα θέμα με το πως θα εφαρμοστεί πάνω στο κερί, αλλά δεν με ανησυχούσε αφού θα είχα βοήθεια από την μετρ Άννα. 
το σχέδιο είναι από ένα Γαλλικό βιβλίο Dantelle et Rubans που έχει καταπληκτικά σχέδια. Έκανα τους υπολογισμούς μου για να είναι σωστό και αποφάσισα να κάνω whitework. 

  Για 3 μέρες δεν σήκωνα κεφάλι ενώ όταν τελείωσα έψαξα στην αγορά για μια κόλλα για να κολλήσω το κέντημα.
 Ας είναι καλά η κυρία στο μαγαζί που μου έδωσε τις κατάλληλες συμβουλές. Μετά από την πρώτη προσπάθεια το κέντημα εφάρμοσε πλήρως και με το δεύτερο πέρασμα ήταν όλα καλά.

   Και φυσικά η φωτογράφιση έγινε στη θάλασσα  στο πανέμορφο Χορευτό, όπου έκανα το πρώτο παγωμένο μπάνιο. Ευτυχώς, δεν υπήρχε πολύς κόσμος γιατί θα με κοιτούσαν παράξενα να τοποθετώ το κερί πάνω στις πέτρες και να το φωτογραφίζω.
  

 Όμως ήταν φλασιά της στιγμής και μιας και το είχα στο αυτοκίνητο δεν δίστασα να το κάνω. 
   Τώρα ποιος με πιάνει. ήδη έχω βάλει την Άννα να μου φτιάξει καινούρια κεριά, μικρά μεγάλα, στρογγυλά τετράγωνα για να εφαρμόσω την καινούρια μου τεχνική και να κάνω και μικτές διακοσμήσεις....
 Σας αφήνω με μια φωτογραφία από την αγαπημένη μου παραλία. 


Δευτέρα 2 Μαΐου 2016

Ακόμη μια γιορτή πέρασε στην ιστορία.

Χριστός Ανέστη χρόνια πολλά!!!!
 Σας χαιρετώ και σας εύχομαι τα καλύτερα. 
    Από τη μια μεριά όλες αυτές τις μέρες ζήσαμε τις πιο κατανυκτικές στιγμές της θρησκείας μας και από την άλλη η Άνοιξη μας παίζει με τα γυρίσματα του καιρού. Και ενώ  το κρύο δεν έλεγε να φύγει το βράδυ της Ανάστασης η καρδιά μου ζεστάθηκε από μια αναπάντεχη συνάντηση. 

    Εν μέσω φιλιών και ενώ αντάλλασσα ευχές με τα παιδάκια μου και τον αντρούλη μου με πλησιάζει μια κυρία της ηλικίας μου και τότε ήταν σαν να σβήσανε όλα τριγύρω και να μεταφέρθηκα μαγικά πολλά χρόνια πριν.

 Μια παλιά συμμαθήτριά μου με αγκάλιασε και σε ένα λεπτό σβήσαμε το κενό τόσων χρόνων που είχαμε χαθεί.  Ήχησε στα αυτιά μου το επίμονο σχολικό κουδούνισμα, οι φωνές, τα γέλια μας τα πειράγματα αλλά και οι  δύσκολες στιγμές που σήμερα φαντάζουν τόσο απλές.....
     Και αυτή η στιγμή ήρθε να επιβεβαιώσει τη δύναμη των συναισθημάτων, των αναμνήσεων που "θάβονται" από την ισοπεδωτική καθημερινότητα, από ένα ατελείωτο αγώνα για το καλύτερο..... Και αρκούν μερικά δευτερόλεπτα για να φέρεις το χρόνο πίσω και ένα τεράστιο κύμα αναμνήσεων "σκάει" στην ψυχή σου, φιλτραρισμένο και απαλλαγμένο από καθετί άσχημο και ενοχλητικό.

    Ίσως σήμερα  περισσότερο από ποτέ αναζητούμε εκείνες τις μικρές ασήμαντες αφορμές που θα γεμίσουν την ψυχή μας με χαρά και θα μας ταρακουνήσουν. Και τελικά μέσα σε αυτά τα χρόνια που περνάμε τις Συμπληγάδες της κρίσης και αφού αναμετρηθήκαμε με τα στερεότυπα που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε, μάλλον ξεκινάμε να σπάμε αόρατα δεσμά. Αυτά που μας περιόριζαν στις σχέσεις μας και μας οδηγούσαν σε λάθος δρόμους: στον ασυγκράτητο καταναλωτισμό και στην δημιουργία ενός καθαρά υλιστικού πρότυπου.
   Και ναι για μένα μέσα από τα μάτια της φίλης μου είδα την ελπίδα και την ομορφιά της δικής μου ζωής.
Χρόνια πολλά!!!
Υστ.: κέντησα σε ένα κομμάτι ύφασμα τρία σχεδιάκια ανοιξιάτικα και σας τα παρουσιάζω αντί μιας πασχαλιάτικης κάρτας.