Χρόνια πολλά!!! Ένας αλλιώτικος Δεκαπεντάυγουστος.

    Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους/ες τους  εορτάζοντες. Μια μέρα όμορφη και γεμάτη κατάνυξη ξημέρωσε. Όλα όσα κάναμε σαν σήμερα εδώ και πολλά πολλά χρόνια μάλλον θα τα διαφοροποιήσουμε και θα τα προσαρμόσουμε στις απαιτήσεις και στα δεδομένα της σημερινής κατάστασης.

   Μια μεγάλη διαδικτυακή σιωπή ήταν για μένα απαραίτητη, για να με βοηθήσει να ανασυνταχθώ, να μελετήσω και να πάρω αποφάσεις.  Βέβαια, να το πω και αυτό: σε καμία περίπτωση δεν εγκατέλειψα την μεγάλη μου αγάπη, το κέντημα αλλά και τον έρωτα το βελονάκι. Αν και "έλειπα" διαδικτυακά η παρέα σας ήταν καθημερινή και μερικές φορές πολλή ουσιαστική. Μηνύματα, τηλέφωνα, καφεδάκια ήταν στο καθημερινό πρόγραμμα. Ανταλλαγές απόψεων, σχεδίων, δημιουργίες...... Οι όμορφες φιλίες που δημιουργήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια ήρθαν να καλύψουν το κενό της διαδικτυακής αφωνίας και "κορίτσια" από όλη την Ελλάδα με τιμούσαν με την παρέα τους.

   Ωστόσο, επειδή είμαι "ζουζούνι" και με ξέρουν ότι ποτέ δεν σταματάω να δημιουργώ σήμερα θα ξεκινήσω να σας παρουσιάζω δύο δημιουργίες μου για μωράκια που βαφτίστηκαν αυτό το καλοκαίρι. Μάλιστα να σημειώσω ότι ειδικά η μια βάφτιση υπήρξε "θύμα" του κορονοϊού και αναβλήθηκε δύο φορές. 

 Αυτό το γεγονός μου έδωσε χρόνο για πειράματα που τα λατρεύω. Αποφάσισα να ασχοληθώ με το βελονάκι και να φτιάξω μια κουβερτούλα αγκαλιάς πολύ girly και ρομαντική μιας και η ζουζού με ενέπνεε. Εδώ να σας πω ότι δεν φείδομαι κόπου και χρόνου όταν θέλω να δωρίσω κάτι. Είναι η αγάπη που με κινητοποιεί και πολλές φορές μου ανοίγει ορίζοντες. Σκοπός μου είναι να στείλω τη θετική μου ενέργεια και τις ευχές μου.😄

Όπως βλέπετε "έπαιξα" με δυο αποχρώσεις του ίδιου χρώματος. Δημιούργησα απλά μια μικρή σκακιέρα και η εναλλαγή των αποχρώσεων νομίζω ήταν το δυνατό σημείο του σχεδίου.

Φτιάχνοντάς την ανακάλυψα ότι μόνο με τα μοτίφ θα ήταν μικρή. Βρήκα λοιπόν μια ρομαντική και εύκολη δαντέλα και την προσάρμοσα ώστε να δώσω μήκος. Βέβαια η κουβερτούλα είναι πλήρως τετραγωνισμένη. Έπλεξα μια σειρά ανάμεσα με μεγάλα κενά ώστε να βάλω και την κορδέλα και να την κάνω πιο κοριτσίστικη.

Αντιμετώπισα και ένα πρακτικό θεματάκι: επειδή η πλέξη των μοτίφ είναι αρκετά τρυπητή δεν θα κρατούσε λίγη ζεστούλα τα κρύα βράδια και επίσης δεν θα αναδεικνύονταν το σχέδιο. Μια βόλτα στα υφασματάδικα της πόλης μου έδωσε τη λύση. Ένα σεντονόπανο στις ίδιες αποχρώσεις αφού πλύθηκε για να μην "μαζέψει" όταν θα ραβόταν αποτέλεσε την "επένδυση" του πλεκτού τμήματος μέχρι την δαντέλα. 

Μικρή αλλά ουσιαστική λεπτομέρεια: εφαρμόστηκε διπλό ώστε να "φωτίζει το σχέδιο από τη μία και να μην είναι άχαρη η πίσω πλευρά. 

Και ιδού το αποτέλεσμα. Βλέπετε  τη λεπτομέρεια, μέχρι σε ποιο σημείο έραψα το ύφασμα.

    Το δώρο πλύθηκε και μπήκε στο κουτί για να δοθεί στη μικρή ζουζούνα. Η βάφτισή της ήταν υπέροχα απλή και ουσιαστική. Να είναι γερή και καλοφωτισμένη!!!!

Όμως δεν τελειώνω εδώ. Σας έχω ένα tip για τα μοτίφ. Επειδή το χέρι μας μπορεί να αλλάξει τον τρόπο πλεξίματος, να χαλαρώσει ή αντίθετα να σφίξει έστω και λίγο, εγώ όταν τα έπλεκα σκέφτηκα κάτι πολύ χαζό αλλά πολύ πρακτικό. Χρησιμοποίησα ένα πίνακα μικρό που είχα με φελλό και περνούσα σε πέντε μικρές μεταλλικές σούβλες, μην γελάτε, τα μοτίφ. Έτσι είχανε το ίδιο σχήμα και δεν με δυσκόλεψαν στην τοποθέτηση και το ράψιμο. Αξίζει να αναφέρω ότι χρησιμοποίησα βαμβακερό νήμα 100% λεπτό κορδόνι το οποίο είχε εξαιρετική απόδοση πριν και μετά το πλύσιμο. Δεν κρέμασε, δεν έχασε τη φόρμα του και σιδερώθηκε άψογα. Να τα λέμε και αυτά. Σας γράφω και την μάρκα: "ΠΡΩΤΗ" Κορδονέτο.

Και φυσικά επειδή το "δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού", ξανακάνω προσπάθεια για αγοράκι αυτή τη φορά με μια παραλλαγή στη δαντέλα και φυσικά με άλλα χρώματα. Αποφάσισα να ξεφύγω από τα γαλάζια και να πάω στο πράσινο. της μέντας.

Μέσα από αυτό το δημιουργικό χάος προέκυψε η νέα version.

Και μια τσαχπινιά η φουντίτσα....

Σας δείχνω και το τελείωμα το οποίο βασίζεται σε μια πολύ εύκολη πλέξη.

Φυσικά επενδύθηκε με ύφασμα και όπως βλέπετε το έχω βάλει μέχρι την προτελευταία σειρά του τελειώματος για να είναι στέρεα.

Τέλος!!!

Την ανάρτηση την αφιερώνω σε δυο μικρούλες την Ελένη και την Μαρίνα, που αγαπώ και με εμπνέουν. 

Υστ.:οι βαφτίσεις ήταν πολύ ωραίες και μάλλον αυτές τις συναντήσεις τις έχουμε όλοι ανάγκη.