Η επίσημη πρώτη συνάντηση είναι γεγονός!!!!

Καλησπέρα σε όλες σας.

   Το απόγευμα της Τετάρτης, που μας πέρασε ήταν από τα πιο ωραία και δημιουργικά. Επιτέλους τα καταφέραμε να συναντηθούμε και να ξεκινήσουμε ένα ταξίδι στο χώρο του χειροποίητου και θα είναι γεμάτο με προκλήσεις και εκπλήξεις....
   Παρόλο που αργήσαμε να οργανωθούμε, μαζευτήκαμε αρκετές. Τελικά είμαστε πολλές αυτές που έχουμε την ίδια "τρέλα". Ενθαρρυντικό είναι το γεγονός, ότι υπήρχαν όλες οι ηλικίες αν και δεν φαίνονται στις φωτογραφίες και η όρεξη περίσσευε. Μάλιστα μέσα σε τόσα καλούδια στο μαγαζί της Σόφης δεν ξέραμε τι να πρωτοδιαλέξουμε.... Μεγάλα διλήμματα σας λέω. 
Όσο για το πόντσο, δείτε το και μόνες σας. Τέλειο πάνω στο μοντέλο μας τη νεότερη της παρέας μας, τη Σοφία. Και μη σας γελά το νεαρόν της ηλικίας. Είναι δεινή πλέκτρια και πολύ γρήγορη παρακαλώ.

    Και να φανταστείτε, ότι το κόστος των νημάτων ήταν ευχάριστη έκπληξη. Γιατί όλα καλά αλλά με τόσα οικονομικά προβλήματα χρειάζεται λίγη προσοχή και σε αυτό. Πρέπει να συμβαδίζει η ποιότητα με την τιμή και φυσικά να χρειάζεται προσοχή μεγάλη στη συντήρηση του πλεκτού. Σε αυτά έχουμε το "σκονάκι" μας τη Σόφη, η οποία με την εμπειρία της και με την υπέροχη μαμά της (καταπληκτική σε όλα της) μας δίνει πολύ αποτελεσματικές συμβουλές.
 Και φυσικά ακολουθούν και άλλα αποδεικτικά στοιχεία.....

                   

Κάτι μου λέει, ότι την επόμενη φορά δεν θα χωράμε.....

Σε δεκαπέντε μέρες ίσως και παραπάνω ανάλογα με τις θελήσεις μας θα ξανασυναντηθούμε.  Έχουμε την άνεση του χρόνου χωρίς μας πιέζει κανείς στο χώρο της Σόφης η οποία μας υποσχέθηκε να μας ενημερώνει για κάθετι καινούριο. Έτσι απλά,  για να μάθουμε πλέξεις, σχέδια τις τάσεις γενικότερα, να ανταλλάξουμε τις εμπειρίες μας για το πλέξιμο και φυσικά η μεγάλη μας αγάπη, το κέντημα έπεται.... 

Ένα δωρεάν σεμινάριο για πλέξιμο και κέντημα με πολλές εκπλήξεις.

Ο θαυμαστός κόσμος της Σοφίας!!!!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα κορίτσια.

    Σήμερα σας έχω νέα, καλά νέα.

  Εδώ και μια πενταετία περίπου βλέπω, ότι το χειροποίητο είναι πρώτο στις προτιμήσεις των γυναικών και αφιερώνουν πολύ από το χρόνο τους για αυτό. Προσωπικά ασχολούμαι από την εφηβική μου ηλικία με το κέντημα και το πλέξιμο και κάποια στιγμή έκανα ένα μεγάλο διάλειμμα λόγω της γέννησης των παιδιών μου. Οι μεγάλες αγάπες όμως δεν ξεχνιούνται... μάλλον ανανεώνονται μιας και τώρα πια μπλογκάρω και παρουσιάζω, συζητώ για ό,τι μου αρέσει. 

   Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο αγαπούσα να πηγαίνω στα μαγαζιά με εργόχειρα και να κοιτάω στις βιτρίνες και μέσα από αυτές αυτά που μου άρεσαν... Αισθανόμουν, ότι έμπαινα σε ένα κόσμο γεμάτο μικρούς θησαυρούς. Δεν τους έβλεπες με την πρώτη ματιά, έπρεπε να τους ανακαλύψεις με συνδυασμούς και με τη φαντασία σου και αυτό ήταν το πιο γοητευτικό τελικά. Γιατί για κάθε μια μας ο "θησαυρός" είναι διαφορετικός.... Θαυμαστός πραγματικά ο κόσμος της Σοφίας και σε τακτά διαστήματα ανανεώνεται.

      Σήμερα όμως, διαβάζω και ιστοσελίδες μιλάω διαδικτυακά και γνώρισα πολλές και ενδιαφέρουσες γυναίκες με ισχυρή προσωπικότητα, το τονίζω αυτό, από όλα τα μέρη σχεδόν της χώρας μου.

    Όμως επιτρέψτε μου εδώ να πω ότι η επαφή είναι σημαντική και σε καμία περίπτωση δεν χάνει την αξία της και δεν μπορεί να υποκατασταθεί εξ ολοκλήρου από το διαδίκτυο. Για αυτό και δεν σταματάμε εμείς οι "γνωστές άγνωστες" να συναντιόμαστε στα σπίτια μας, και να απολαμβάνουμε το καφεδάκι μας με πολλή δημιουργία και κουβέντα.

    Και ήρθε ένα τηλεφώνημα από τη φίλη Σοφία, η οποία διατηρεί ένα κατάστημα στο κέντρο του Βόλου από τα πιο παλιά και "ενημερωμένα", το οποίο ομολογώ με ξάφνιασε ευχάριστα. Φανατική αναγνώστρια του ιστολογίου μου είπε, ότι διάβαζε για τις συναντήσεις με τις φίλες και η πρόταση ήρθε: "γιατί όχι, ελάτε και στο χώρο μου να συναντηθούμε, να πιούμε καφέ, να αλλάξουμε ιδέες χωρίς το άγχος και την υποχρέωση της αγοράς, κάποια στιγμή που θα είναι κλειστό το μαγαζί."

   Η πρόταση ήταν αρκετά δελεαστική για εμένα και τη συζήτησα με τα κορίτσια. Με εξέπληξε ευχάριστα η θετική διάθεσή τους και να που ορίσαμε κιόλας την πρώτη μας συνάντηση για την Τετάρτη 22 του μήνα. Και φυσικά κρατάμε και κάποια σειρά παρακαλώ.

 Πρέπει να τιθασεύσουμε την φαντασία μας και την ασυγκράτητη ενέργεια. Ορίσαμε ως θέμα συνάντησης το επίκαιρο λόγω εποχής πλέξιμο. Το εξειδικεύσαμε και συμφωνήσαμε να δούμε και να φτιάξουμε εύκολα πόντσο για τα κοριτσάκια μας, τα μωράκια (απαίτηση γιαγιάδων) και φυσικά για εμάς.

   Πρώτη συνάντηση λοιπόν, στη Σοφία Γαργαρέτα στο κατάστημά της στον πεζόδρομο της Τοπάλη νούμερο 31 κάτω από την Ερμού.

    Οι φωτογραφίες είναι από τα περιοδικά Κάτια και μπορείτε να τα ξεφυλλίσετε στη διεύθυνση katia.com

Πάνω στο Τρικεριώτικο πουκάμισο κορβέτες αρμενίζουν..... Ένα κεντημένο κομμάτι της ιστορίας μας.

 Καλημέρα σας και καλό Σαββατοκύριακο.

     Η αγάπη μου για την παράδοση του τόπου μας στην χειροποίητη τέχνη είναι μεγάλη. Από την επικοινωνία που έχω μαζί σας, την πολύ ζεστή και τακτική, βλέπω, ότι  οι περισσότερες από εσάς αγαπούν και κρατούν παλιά εργόχειρα με ιστορία. Πιστεύω ακράδαντα, πως αν ανοίξουμε τα "μπαούλα" μας τα συρτάρια μας θα ανακαλύψουμε θησαυρούς. Οι τεχνικές, τα σχέδια, τα υφάσματα όλα τα υλικά τα οποία χρησιμοποιήθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες ακόμη και πιο παλιά αποτελούν παράδειγμα για τις σημερινές τάσεις στο εργόχειρο και μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σχέδια και την εμπειρία του παρελθόντος με  σύγχρονα υλικά. 
    Είχα την τύχη και την δυνατότητα να επισκεφθώ και να μιλήσω με μια γυναίκα, από το Τρίκερι, η οποία λατρεύει την παράδοση και τις διάφορες τεχνικές κεντήματος και όχι μόνο. 

Μίλησα μαζί της και έγραψα για την Τρικεριώτικη φορεσιά, ιδιαίτερα για την "ζώση" και τον τρόπο κατασκευής της στο περιοδικό Brava Ιανουαρίου που κυκλοφορεί. 

Όμως δεν μπορούσα να "χωρέσω" όλα όσα είδα και άκουσα εκεί και σας τα παρουσιάζω εδώ με φωτογραφίες και λεπτομέρειες για το πουκάμισο της στολής.

 Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι χρονολογείται από το 1810 και σκεφτείτε, πς η Ελλάδα δεν είχε καν απελευθερωθεί από τους Τούρκους. Είναι ενδεικτική για την οικονομική κατάσταση του χωριού. Οι Τρικεριώτες ήταν καραβοκύρηδες με μεγάλη ναυτική παράδοση και βοήθησαν στον επαναστατικό αγώνα προσφέροντας τα καράβια τους.

   Συγκεκριμένα από την προσωπική συλλογή της κας Αργυρούς Νικολάου Πατσά διαλέξα να σας παρουσιάσω την «καλή» πουκαμίσα, που φοριούνταν σε γάμους, σε γιορτές και σε χαρμόσυνες στιγμές.  Οι  γυναίκες τη φορούν την ημέρα της  Ζωοδόχου Πηγής, που γίνεται χορός στην πλατεία του χωριού. Είναι σημαντικό να τονίσουμε, ότι η Τρικεριώτικη στολή δεν έχει μουσειακό χαρακτήρα. Φοριέται ακόμη και σήμερα, ενώ κάθε οικογένεια έχει η θέλει να έχει μια στη συλλογή της. Το κόστος, αγγίζει τα 15.000 ευρώ, υπέρογκο για τα σημερινά δεδομένα, λογικό όμως αν αναλογιστεί κανείς την  εργασία και τα υλικά.

    Το ύφασμα το οποίο χρησιμοποιούνταν για την Τρικεριώτικη πουκαμίσα ήταν μεταξωτό. Φτιαχνόταν στο χωριό τους, όπου γινόταν εκτροφή μεταξοσκωλήκων και ακολουθούνταν μια αρκετά ιδιαίτερη και χρονοβόρα διαδικασία για την ύφανση, τον χρωματισμό και την τελική μορφή. Αρκεί να επισημάνουμε, ότι συνήθως εκτός από το φυσικό χρώμα, έβαφαν με φυτικές βαφές σε άλλα δυο, στο κόκκινο και στο αρκελάτο (βαθύ βυσσινί). Κάθε κομμάτι υφάσματος αφού βαφόταν στη συνέχεια το βουτούσανε μέσα σε ρυζόνερο για να κολλαριστεί. Το τέντωναν σε ειδικά τελάρα για να στεγνώσει και δεν έπρεπε να βραχεί, γιατί θα χαλούσε. Μάλιστα, οι γυναίκες άπλωναν με τα χέρια τους το ρυζόνερο   και την ισιώνανε κάτω από τον ήλιο μέχρι να στεγνώσει. Άλλωστε, μια ματιά από κοντά αρκεί για να καταλάβουμε από την υφή του υφάσματος, ότι γινόταν αυτή η  τεχνική.

  Αμέσως μετά το έπαιρνε η μοδίστρα και το έραβε στο μέγεθος της κοπέλας. Και τότε έφτανε η ώρα να κεντηθεί.

  Πάνω σε χαρτί σχεδίαζαν την κορβέτα, που στόλιζε τον «γύρο» της πουκαμίσας και στη συνέχεια πάνω στο ύφασμα σε συγκεκριμένη απόσταση το ένα μοτίβο από το άλλο έτσι ώστε να υπάρχει αρμονία, ενώ στα μανίκια κεντούσαν ένα άλλο σχέδιο, τα «ξόμπλια». Χρησιμοποιούσαν το τελάρο, με το οποίο στερέωναν και τέντωναν το πολύτιμο ύφασμα για να κεντηθεί. Η βελονιά ήταν η ανεβατή και κεντούσαν με πολλή προσοχή μια χρυσοκλωστή, που ονομάζεται ξάφι. Την  προμηθεύονται από βιοτεχνίες ιερατικών ειδών και είναι πανάκριβη. Χρειάζονται  250 γραμμάρια περίπου για κάθε μια πουκαμίσα, ενώ μπορεί να κοστίζει περισσότερο και από την εργασία. Το τελείωμα της στολής ήταν μια δαντέλα που γινόταν με κοπανέλι, πάλι σε χρυσό χρώμα.

Λεπτομέρεια από τον "γύρο" της πουκαμίσας.

  Σήμερα, μπορεί κανείς να παραγγείλει στις κεντήστρες και να φτιάξουν μια αντίστοιχη πουκαμίσα. Όμως,  το σχέδιο της κορβέτας μπορεί να κεντηθεί κάλλιστα σε μεταξωτή οργαντίνα σε μια μαντίλα ή σε ύφασμα λινό, για να στολίσει σεμέν , καρέ, ακόμη και καδράκια. Η κα Αργυρώ σχεδίασε την κορβέτα και το σχέδιο το οποίο κεντιέται στα μανίκια και μπορείτε να το πάρετε από την εικόνα αν θέλετε να το κεντήσετε.

 Φυσικά η κλωστή, που θα χρησιμοποιήσουμε δεν μπορεί να είναι τόσο ακριβή. Η χρυσοκλωστή αρκεί, μπορούμε να κάνουμε συνδυασμούς χρωμάτων και έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε ένα όμορφο αποτέλεσμα. Η βελονιά είναι η ανεβατή, που γεμίζει το σχέδιο και δημιουργεί την αίσθηση του ανάγλυφου.
   Για το τέλος άφησα τις φωτογραφίες της σημερινής "ζώσης" η οποία κεντιέται με ιδιαίτερη τεχνική πάνω στ georgief.

Χαρακτηριστική λεπτομέρεια η αναγραφή στις άκρες των αρχικών της κεντήστρας και της ημερομηνίας κατασκευής.

Τα υλικά, πούλιες ξάφι και από κάτω κίτρινι ρετόρ για να έχει τη μορφή του ανάγλυφου.

Αργυρώ ευχαριστώ πολύ για όλα και εύχομαι από καρδιάς να συνεχίσεις να υπηρετείς την παράδοση με το κέφι και το πάθος που σε διακρίνει.

Αν νομίζετε, ότι έχετε και εσείς εργόχειρα, στολές από το μακρινό παρελθόν και θέλετε να μοιραστείτε την ιστορία τους και την τεχνική τους επικοινωνήστε μαζί μου στο nasiachat@gmail.com

Μια εθιστική πλέξη.

Καλημέρα σας και χρόνια πολλά.

   Η πρώτη ανάρτηση του 2014 σήμερα και έχω μια διαφορετική πρόταση. Χθες είχαμε μία ακόμη συνάντηση σπίτι μου με τα κεντήματά μας και τα πλεκτά, τα οποία έχουν μπει δυναμικά στην καθημερινότητά μου εξαιτίας του χειμώνα. 

    Πήρα λοιπόν ένα ωραίο και ζεστό νήμα με αποχρώσεις για να κάνω ένα απλό μπλουζάκι στην κόρη μου (οι γνώσεις μου στο πλεκτό είναι λιγοστές). Και τι να κάνω, που να ψάξω για πλέξη; Το κοριτσάκι μου έδωσε τη λύση και μου έδειξε μια σειρά από βίντεο στο youtube για να διαλέξω.

    Απλά τα πράγματα. Σε πέντε λεπτά την είχα μάθει και ξεκίνησα. Σας ανεβάζω το βίντεο μήπως και εμπνευστείτε. Και να θυμάστε, ότι όταν την εφαρμόζεις σε πιο χοντρό νήμα, γίνονται πιο μεγάλα τα κενά κάτι που είναι και ωραίο στο τελικό αποτέλεσμα. 

http://www.youtube.com/watch?v=x7i53bnf6cM