Τα Χριστούγεννα πέρασαν και δεν πρόλαβα να σας γράψω τις ευχές μου και να σας στείλω την αγάπη μου. Πέρασαν σχεδόν τέσσερα χρόνια από τον Γενάρη του '11 που αποφάσισα να "εκτεθώ" στο διαδίκτυο και να ασχοληθώ με ένα τόσο παρεξηγημένο χόμπυ, το οποίο λατρεύουν πολλές φίλες και άλλες τόσες στέκονται επικριτικά απέναντί του.
Δημοσίευσα σχέδια, εργόχειρα. προτάσεις για πολλά πράγματα και προσπάθησα να ανοίξω "παράθυρα" στον κόσμο και να φέρω στην επιφάνεια ξεχασμένα πράγματα με μεγάλη αξία. Και ένας καινούριος κόσμος ξεδιπλώθηκε μπροστά μου. Στάθηκα τυχερή και γνώρισα ενδιαφέρουσες γυναίκες με έντονες προσωπικότητες, με άποψη για τη ζωή και τη δημιουργία.
Όλη η Ελλάδα έγινε μια γειτονιά για εμένα και ήπια πολλά τηλεφωνικά και δαδικτυακά καφεδάκια.
Έχοντας μια πολύ δύσκολη καθημερινότητα, μια ιδιαίτερα απαιτητική και ψυχοφθόρα εργασία, βρήκα την "παρηγοριά" και την εναλλακτική σε όλες εσάς. Και ξαφνικά μια άλλη πλευρά του εαυτού μου βγήκε στην επιφάνεια χωρίς να επισκιάζει τις άλλες ασχολίες, χωρίς να δημιουργεί προβλήματα. Αντιθέτως, με αποφόρτιζε από την ένταση και το άγχος και ήταν το φάρμακό μου. Ακόμη και όταν οι απαιτήσεις στην εργασία μου ήταν μεγάλες ξέκλεβα λίγο χρόνο για να ξεφύγω. Και τώρα στις διακοπές ελπίζω να ασχοληθώ περισσότερο.
Εκείνο που μου αρέσει πολύ, είναι η απενοχοποίηση του κεντήματος, η αποδόμηση των φτηνών αρνητικών απόψεων για την ενασχόληση με το εργόχειρο και η ένθερμη υποστήριξή του από γυναίκες σχεδόν όλων των ηλικιών και ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου.
Και συνεχίζω τη διαδρομή μου χωρίς να σκέφτομαι πότε θα σταματήσω και αν θα πρέπει να τελειώσει όλο αυτό το "ταξίδι". Απλά απολαμβάνω την κάθε του στιγμή ακόμη και την πιο άβολη και άσχημη. Σας έχω μερικές φωτογραφίες από το Bazaar του συλλόγου μας στο οποίο είχε την τιμητική του το κέντημα. Πολλές γυναίκες αφιέρωσαν χρόνο και κοπίασαν για να βγει αυτό το αποτέλεσμα. Στα φίνα εργόχειρα έδωσε τις τελευταίες πινελιές η δασκάλα μας η κα Άνε και το αποτέλεσμα θεωρώ, ότι ήταν εξαιρετικό.
Αγιο Βασίληδες με μακριές μεταξωτές γενειάδες.....
Δημοσίευσα σχέδια, εργόχειρα. προτάσεις για πολλά πράγματα και προσπάθησα να ανοίξω "παράθυρα" στον κόσμο και να φέρω στην επιφάνεια ξεχασμένα πράγματα με μεγάλη αξία. Και ένας καινούριος κόσμος ξεδιπλώθηκε μπροστά μου. Στάθηκα τυχερή και γνώρισα ενδιαφέρουσες γυναίκες με έντονες προσωπικότητες, με άποψη για τη ζωή και τη δημιουργία.

Όλη η Ελλάδα έγινε μια γειτονιά για εμένα και ήπια πολλά τηλεφωνικά και δαδικτυακά καφεδάκια.
Έχοντας μια πολύ δύσκολη καθημερινότητα, μια ιδιαίτερα απαιτητική και ψυχοφθόρα εργασία, βρήκα την "παρηγοριά" και την εναλλακτική σε όλες εσάς. Και ξαφνικά μια άλλη πλευρά του εαυτού μου βγήκε στην επιφάνεια χωρίς να επισκιάζει τις άλλες ασχολίες, χωρίς να δημιουργεί προβλήματα. Αντιθέτως, με αποφόρτιζε από την ένταση και το άγχος και ήταν το φάρμακό μου. Ακόμη και όταν οι απαιτήσεις στην εργασία μου ήταν μεγάλες ξέκλεβα λίγο χρόνο για να ξεφύγω. Και τώρα στις διακοπές ελπίζω να ασχοληθώ περισσότερο.
Εκείνο που μου αρέσει πολύ, είναι η απενοχοποίηση του κεντήματος, η αποδόμηση των φτηνών αρνητικών απόψεων για την ενασχόληση με το εργόχειρο και η ένθερμη υποστήριξή του από γυναίκες σχεδόν όλων των ηλικιών και ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου.
Και συνεχίζω τη διαδρομή μου χωρίς να σκέφτομαι πότε θα σταματήσω και αν θα πρέπει να τελειώσει όλο αυτό το "ταξίδι". Απλά απολαμβάνω την κάθε του στιγμή ακόμη και την πιο άβολη και άσχημη. Σας έχω μερικές φωτογραφίες από το Bazaar του συλλόγου μας στο οποίο είχε την τιμητική του το κέντημα. Πολλές γυναίκες αφιέρωσαν χρόνο και κοπίασαν για να βγει αυτό το αποτέλεσμα. Στα φίνα εργόχειρα έδωσε τις τελευταίες πινελιές η δασκάλα μας η κα Άνε και το αποτέλεσμα θεωρώ, ότι ήταν εξαιρετικό.
Αγιο Βασίληδες με μακριές μεταξωτές γενειάδες.....
Άγγελοι, άγγελοι....
Περιττό να σας πω ότι μέχρι το μεσημέρι τα αντικείμενα έγιναν ανάρπαστα.
Τέλος, φωτογραφίες από το τζάκι στο σπίτι μου, το οποίο το στόλισα με τα υπέροχα αντικείμενα από το Bazaar.
Σας εύχομαι καλή Πρωτοχρονιά με υγεία και αγάπη. Τετριμμένη η ευχή αλλά περιζήτητη η ηρεμία που απορρέει με αυτά τα προαπαιτούμενα....