Όλες αυτές τις μέρες, που "έλειπα" από τη μπλογκογειτονιά, μου συνέβησαν πολλά και ωραία. Και ας αρχίσω από την πρώτη συνάντηση με φίλες, που αγαπούν το κέντημα. Ήταν υπέροχα.
Σε ένα δροσερό μπαλκόνι με θέα όλο το Βόλο, με το αεράκι να μας χαϊδεύει, και το καφεδάκι μας ξετυλίξαμε το κουβάρι της παράδοσης και ανταλλάξαμε τα μικρά μυστικά μας για το κένημα. Και η ώρα περνούσε, χωρίς να καταλαβαίνουμε.
Πόσοι θησαυροί κρύβονται στα σπίτια μας. Θησαυροί γεμάτοι ιστορία, αγάπη, αναμνήσεις....Βέβαια, το θέμα είναι ανεξάντλητο και το ραντεβού για νέα συνάντηση σε σύντομο χρονικό διάστημα δόθηκε άμεσα και η απόφαση να φέρει η κάθεμιά μας από ένα παλιό ερχόχειρο πάρθηκε ομόφωνα. Οψόμεθα....
Και για να πάρετε μια γεύση σας έχω δυο φωτογραφίες από ένα παλιό μαξιλάρι μιας ξαδέλφης μου, της Καίτης. Μπορούμε κάλλιστα να "ξεσηκώσουμε" το σχέδιο για σεμέν, καρέ ή ο,τιδήποτε άλλο.
Εδώ, θέλω να επισημάνω, ότι κάνω ένα μεγάλο αγώνα για να αποτυπώσω αυτά τα σχέδια σε ηλεκτρονική, ή έντυπη μορφή. Και φυσικά δεν αναφέρομαι στο σκανάρισμα, αλλά στη λεπτομερή καταγραφή τους, πράγμα που είναι ιδιαίτερα χρονοβόρο, επίπονο και όμορφο συνάμα. Οι θησαυροί είναι πάρα πολλοί και δεν πρέπει η φθορά του χρόνου να τους αφανίσει....